سهم ایران از بازار شیلات جهان ۰.۵ درصد است
عضو انجمن صنعت تولید و بسته بندی مواد پروتئینی کشور گفت: ایران در تولید محصولات آبزی جایگاه ۲۳ جهان را دارد و سهمش در بازار جهانی ۰.۵ درصد است.
به گزارش خبرنگار مهر، امروز نشست خبری محمود معلم، عضو انجمن صنعت تولید و بسته بندی مواد پروتئینی کشور برگزار شد. معلم با بیان اینکه مشکلات فعلی کشور پایه اقتصادی دارد، گفت: با وجود ظرفیت‌هایی که در کشور وجود دارد همچنان در برخی بخش‌ها وابستگی‌ها زیاد است. چالش عدم استفاده از این ظرفیت‌ها بوده که باید با مدیریت به حداقل برسد.
وی افزود: یکی از ظرفیت‌های مناسب کشور در حوزه شیلات است. سواحل جنوبی ایران ۴ هزار و ۵۰۰ کیلو متر است که اگر ۲۰۰ هزار کیلو متر سواحل شمالی کشور را به این آمار اضافه کنیم کل مساحت سواحل کشور ۶ هزار و ۵۰۰ کیلو متر می‌شود؛ اما سهم ایران در بازار جهانی شیلات ۰.۵ درصد است.
عضو انجمن صنعت تولید و بسته بندی مواد پروتئینی کشور با اشاره به کل محصولات آبزی دنیا عنوان کرد: در جهان ۲۱۲ میلیون تن محصولات شیلات است که از این عدد ۵۵ درصد مربوط به تولیدات آبزی پروری بوده و ۴۵ درصد مربوط به بخش صید و صیادی است.
معلم با بیان اینکه چرا با این حجم سواحل دریایی ایران باید سهمی بسیار ناچیز در بازار شیلات جهان داشته باشد، ادامه داد: ایران در تولید محصولات آبزی جایگاه ۲۳ جهان را دارد و عمده تولیدات جهان یعنی ۷۳ درصد حجم در این حوزه مربوط به کشورهای جنوب شرقی آسیا از جمله چین، اندونزی و هند است.
عضو انجمن صنعت تولید و بسته بندی مواد پروتئینی کشور درباره سهم ایران در این آمار تولیدی اظهار کرد: پیش از انقلاب تولید محصولات شیلات ایران حدود ۴۰۰ هزار تن بوده که این عدد با رشدی که پس از انقلاب داشته در حال حاضر به سالانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن رسیده است. ۶۵ درصد این آمار مربوط به حوزه صید و صیادی و ۳۵ درصد در بخش آبزی پروری است.
مصرف سرانه کشور
معلم درباره سرانه مصرف کشور تصریح کرد: مصرف سرانه هر ایرانی ۱۳ کیلو گرم بوده که عمده مصرف به شکل کنسرو است در حالی که کیفیت محصولات تولیدی به شکل صید و صیادی قابل مقایسه به مواد پروتئینی کنسروی نیست.
عضو انجمن صنعت تولید و بسته بندی مواد پروتئینی کشور ادامه داد: ما به سمت اقلیم خشک در حال حرکت هستیم و بر اساس آخرین آمار فائو ۷۵ درصد پروتئین جهان از خشکی به دست می‌آید و فقط ۲۵ درصد این محصولات دریایی است. قرار است این عدد تا سال ۲۰۵۰ میلادی برعکس شده و ۷۵ درصد محصولات دریایی باشند و باقی از راه خشکی تولید شوند. این روند خود حاکی از خشک شدن بیشتر اقلیم‌های کره زمین دارد و ایران هم باید بتواند از ظرفیت دریایی خود حداکثر استفاده را داشته باشد. اگر این گونه نشود در تأمین پروتئین نسل آینده با مشکل رو به رو خواهیم بود.
این فعال حوزه شیلات با اشاره به منطقه استراتژیک چابهار و راه یابی این بندر به اقیانوس هند، ادامه داد: آبزیان در این منطقه بسیار متنوع بوده که ۴۵ درصد صید کشور در این منطقه انجام می‌شود. عمده ماهی‌های صید شده این منطقه هم صنعتی است.
انواع صید
عضو انجمن صنعت تولید و بسته بندی مواد پروتئینی کشور با بیان اینکه ۳ نوع صید در حوزه آبزیان می‌توان برشمرد، گفت: ماهی‌های صنعتی که بیشتر برای کنسرو شدن مورد استفاده قرار می‌گیرند. نوع دوم ماهی‌های تجاری بوده که سر سفره خانوارها قابل مشاهد است. سوم نوع ماهی‌هایی هستند که به لحاظ شرعی خوردن آنها در کشور حرام محسوب می‌شود. اما ظرفیت خوبی در حوزه صادرات دارند. در حال حاضر حدود ۱۵۰ هزار تن صادرات در این بخش انجام می‌شود که ۵۴۰ میلیون دلار ارزآوری داشته و باید این عدد ۵ برابر شود.
معلم با اشاره بi ظرفیت بندر چابهار اضافه کرد: در این منطقه سالانه ۳۰۰ هزار تن محصول صید می‌شود که ۲۰۰ هزار تن ان مربوط به ماهی‌های صنعتی و ۱۰۰ هزار تن ماهی‌های غیرماکول (غیرقابل استفاده در کشورهای مسلمان) است.
او اظهار کرد: این منطقه ظرفیت دارد تا سالانه ۳۰ میلیون کنسرو ماهی برای بازار داخل و خارج تولید و عرضه کند. همچنین پرورش میگو در این منطقه از دیگر اهداف تعیین شده است که این طرح به شکل جدی از سال آینده کلید می‌خورد.
معلم با اشاره به ظرفیت سواحل جنوبی کشور یادآور شد: در چابهار غالب ماهی‌های صید شده صنعتی هستند، ماهی‌های بوشهر تجاری بوده و آبزیان هرمزگان غیرماکول هستند. پرورش ماهی در قفس بیشتر در هرمزگان انجام می‌شود.
عضو انجمن صنعت تولید و بسته بندی مواد پروتئینی کشور در پایان به ظرفیت کشور در پرورش میگو اشاره کرد و گفت: کل میگو پرورشی کشور حدود ۴۰ هزار تن بوده که در بوشهر پیگیری و انجام می‌شود. قیمت تمام شده آنها هر کیلو بین ۱۶۰ تا ۲۰۰ هزار تومان است. از این حجم تولید ۸۵ تا ۹۰ درصد به کشورهای عربی و جنوب شرقی آسیا صادر می‌شود که ارز حاصل از آن کمکی به اقتصاد کشور محسوب می‌شود.