رنج فلسطینی‌ها در چله زمستان غزه؛ از نبود لباس گرم تا شیوع آنفلوانزا
فلسطینیان غزه در اوج بمباران‌های رژیم صهیونیستی با لباس‌های تابستانی از خانه‌هایشان آواره شدند و با رسیدن زمستان در سومین ماه متوالی جنگ و بسته ماندن گذرگاه‌ها تامین پوشاک گرم برای آنها مشقت‌بار شده است.
گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس: «بچه‌های ما اگر از بمباران‌ها نمیرند از سرمای زمستان و گرسنگی خواهند مُرد» این را آوارگان در یکی از مدارس آنروا در شهر خان یونس در جنوب نوار غزه می‌گویند.
نزدیک به دو میلیون نفر از ساکنان نوار غزه، به ویژه در جنوب و مرکز آن، این روزها با تداوم تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی برای سومین ماه متوالی و رسیدن فصل سرما که فلسطینی‌ها آن را چله زمستان می‌خوانند از بحران کمبود لباس گرم رنج می‌برند.
چله زمستان که اوج فصل سرما محسوب می‌شود در تقویم فلسطین از اواخر دسامبر (آذرماه) آغاز می‌شود و تا اوایل فوریه هر سال ادامه دارد و بر خلاف بقیه ایام سال به هوای بسیار سردش معروف است.
آواره شدن نزدیک به دو میلیون نفر از محل سکونت خود در نوار غزه آنها را با بلایای انسانی و بحران‌های بزرگی در نتیجه محاصره این منطقه از سوی رژیم صهیونیستی مواجه کرده است.
ارتش رژیم صهیونیستی گذرگاه‌های مرزی با غزه را مسدود، برق را قطع کرده و تنها اجازه ورود مقادیر بسیار کمی از مواد غذایی و کمک‌ها را از طریق گذرگاه رفح در جنوب نوار غزه داده است، آن هم پس از اینکه این کمک‌ها با تاخیر و وقت کُشی در گذرگاه العوجا در مرز مصر با سر زمین‌های اشغالی مورد بازرسی قرار می‌گیرد.
پیش از تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه روزانه ۵۰۰ کامیون حامل کمک‌ها برای مردم غزه از گذرگاه کرم ابوسالم در مرز نوار غزه با سرزمین‌های اشغالی وارد این منطقه شده بود و گذرگاه رفح اصولا امکانات لجستیک کافی برای ورود کامیون‌های بشردوستانه را نداشته است.
این روزها بازارهای غزه به ویژه در منطقه رفح و خان یونس در جنوب نوار غزه و همچنین در استان‌های مرکزی شاهد کمبود شدید البسه است که این امر بر وضعیت معیشتی ساکنان تأثیر بدی گذاشته است به خصوص که اکثر خانه‌های غزه بمباران شده و اثاثیه، لباس و تمام دارایی‌هایشان از بین رفته است.
هوای غزه در زمان آغاز تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی معتدل و با رسیدن پاییز قابل تحمل بود؛ اما ادامه آن به مدت بیش از ۱۳ هفته و شروع فصل زمستان، بحران برای فلسطینی‌ها تشدید شده، این در حالی است که با مشکلات بزرگی نظیر کمبود آب و وغذا و قطع برق و اینترنت هم دست و پنجه نرم می‌کنند.
در روزهای اخیر جوانان غزه خود برای جمع آوری لباس از زیر آوار خانه‌ها یا انبارهای بمباران شده و توزیع آن بین آوارگان و خانواده‌های فقیر و نیازمند دست به کار شده بودند، اما با توجه به کمبود اجناس، این ابتکارها هم دوامی نداشت و متوقف شد.
قریب به یک میلیون نفر از مجموع دو میلیون و ۳۰۰ هزار نفر جمعیت نوار غزه در شهر رفح به سر می‌برند که عددی معادل سه برابر جمعیت اصلی این شهر است؛ از همین رو تامین نیاز بسیاری از مردم که در جستجوی لباس هستند در وسع فروشندگان البسه و مغازه‌ها هم نیست.
اسماعیل تایه، یکی از آوارگان در شهر دیر البلح می‌گوید: اصلا هیچ لباس زمستانی در بازارها نیست حتی اگر پولی برای خرید آن باقی مانده بود و هجوم جمعیت آوارگان با خانواده‌هایشان به شهرهای جنوب اوضاع معیشتی را دشوار کرده است.
وی با بیان اینکه در اردوگاه‌های آوارگان ویروس آنفلوانزا شیوع شدیدی پیدا کرده است، گفت: طرف‌های مرتبط با سازمان ملل باید اسرائیل را تحت فشار قرار دهند تا اجازه دهد پوشاک مورد نیاز مردم سرما زده غزه وارد شود چه به شکل کمک‌های بشردوستانه و چه کالاهایی که در بازارها توزیع شود، اگرچه که خانواده‌های آمریکا دیگر پولی ندارند که بخواهند شکم فرزندانشان را سیر کنند.
نعیم شراب، تاجر فلسطینی هم بسته بودن گذرگاه‌ها به روی ورود کالاهای تجاری را موجب هجوم مردم به بازارها برای خرید اجناس باقیمانده و ته کشیدن آن دانست و گفت: در حال حاضر خیلی از مغازه‌ها دیگر تعطیل کردند، چون جنسی برای فروش ندارند و انبارها هم خالی شده است.
وی با تاکید بر اینکه فروشندگان پوشاک آماده روبه رو شدن با چنین شرایطی نبودند، گفت: حجم هجوم آوارگان بالاست و بیشتر مردم به مناطق جنوبی پناه آورده‌اند و در حالی که جنگ در زمانی آغاز شد که هوا معتدل بود، واردات پوشاک گرم به نوار غزه هنوز شروع نشده بود.
تامر الاخرس، رئیس اتحادیه پوشاک غزه نیز در گفت‌وگو با العربی الجدید گفت: در حالی که همه تجار آماده رسیدن لباس‌های زمستانی از طریق گذرگاه‌ها بودند، تجاوز نظامی اسرائیل موجب شد این اجناس در بنادر یا کشورهای صادر کننده باقی بماند؛ از همین رو با کمبود شدید لباس خیلی‌ها در حال حاضر در بازارها به دنبال لباس‌های دست دوم هستند و خیلی‌ها هم پول کافی حتی برای خرید یک قطعه لباس را ندارند، در حالی که در چادرهایی پارچه‌ای به سر می‌برند که آنها را از سرمای شدید مصون نداشته است.
کارکنان آنروا هم تایید می‌کنند که بسیاری از آوارگان با پتوهایی به وزن کم‌تر از یک کیلوگرم این شب‌های زمستان را سپری می‌کنند. وقتی هم که باران ببارد چیز وحشتناکی است.
علیاء السمونی، یک مادر آواره فلسطینی در گفت‌وگو با شبکه الجزیره می‌گوید: زندگی ما غم انگیز است. هوا بسیار سرد است. ما زمانی که خانه را ترک کردیم فقط با خودم لباس تابستانی برای بچه‌هایم آوردم و حالا وقتی بازار را جستجو می‌کنم چیزی پیدا نمی‌کنم، حتی لباس‌های دست دوم هم موجود نیست.
این آواره فلسطینی در مدرسه آنروا در خان یونس تاکید کرد: ما هنوز زنده و صبوریم و بر اشغالگران پیروز خواهیم شد و در بیت المقدس نماز خواهیم خواند حتی اگر با یک شمع شب‌هایمان را سر کنیم و سرمان را روی یک تکه چوب زمین گذاریم و بخوابیم.
آواره دیگری با ابراز خشم از ناتوانی مصر در گشودن گذرگاه‌ها می‌گوید جهان عرب در برابر آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها سست و ناتوان است. ما خسته شدیم بس است.
پایان پیام/