به اسم «زندگی-آبادی»، علیه «زندگی - آبادی»

طی ۳ ماه گذشته جماعتی از اغتشاشگرانِ ضد ایرانی به اسم زندگی و آبادی اقداماتی را علیه زندگی و آبادی کشور انجام دادند که نتیجه آن افزیش فشارهای معیشتی به مردم ایران شد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، مردم ایران طی 3 ماه گذشته شاهد ثبت روزهایی از تاریخ بودند که علی‌رغم تلخی فراوانش باعث شناختِ دوست از دشمن هم شد. روزگاری که متاسفانه با ورود عناصر نفوذی دشمن بار دیگر باعث شد تا اعتراضات بخشی از مردم به اغتشاش و آشوب تبدیل شود و دودش به چشم تمام مردم کشور برود.

در این ایام دشمنان ایران با یکدیگر متحد شده و به بهانه حمایت از اعتراضات، سعی در پیاده سازی افکار شوم خود داشتند؛ و زمانی که دیدند قرار نیست مردم به دعوتشان پاسخ مثبت دهند وارد فاز بعدی نقشه خود شدند.

این افراد به اسم زندگی و آبادی به خیابان ها آمدند و با تخریب اموال مردم و آسیب های مادی و جانی فراوان، امنیت کشور را نشانه گرفتند. از قرارهای خیابانی شروع کردند و در نهایت با اعتصابات اجباری و تحمیل هزینه های سنگین بر زندگی مردم  سعی در پیاده سازی افکار خود داشتند. 

در این ایام طی دو بازه زمانی سه روزه کسبه و اصناف را مجبور به اعتصاب اجباری کردند؛ در کمپین‌هایشان به مردم می گفتند در این سه روز حتی یک ریال هم خرج نکنید، خرید نکنید و ... تا جمهوری اسلامی تحت فشار قرار گیرد و تسلیم شود. 

همزمان نیز در برخی از نقاط کشور، با فشار به اصناف و تهدید جانی و مالی مانع فعالیت‌شان می شدند؛ اما با تمام این فشارها و عزم جزمشان پروژه اعتصاب های سه روزه شکست خورد. 

زمانی که در پروژه اعتصاب اجباری شکست خوردند، اعتصاب کامیون داران را در دستور کار قرار دادند تا از این طریق، افزایش هزینه های حمل و نقل و رشد قیمت کالاها و در نهایت کمبود اقلام مورد نیازِ مردم را به جامعه تحمیل کنند. البته در این فاز هم چیزی عایدشان نشد و حتی با سنگ پراکنی و فشارهای مختلف باز نتوانستند به اهدافشان برسند.

اتاق فکر اغتشاشات اخیر به اسم حمایت از زندگی و آزادی در حقیقت دنبال تضعیف زندگی مردم ایران بوده است؛ اثبات این مهم البته خیلی نیازمند پرونده و سند و مدرک نیست، کافی است مروری داشته باشیم بر آنچه در این مدت گذشت؛ دشمنان هر بار با بهانه ای واهی از مردم می خواستند یک نهاد اقتصادی یا واحد تولیدی را تحریم کنند؛ آنهم درحالی که هزاران نفر از همین مردم از این طریق نان آور خانواده‌هایشان هستند.

آیا کارگران و خانوادهای آنها خارج از دایره "زن، زندگی، آزادی" یا "مرد،‌میهن، آبادی" هستند؟ آنها جز مردم ایران به حساب نمی آیند؟ اگر شعار این افراد حمایت از مردم است، چرا باید دقیقاً اهداف شومشان متوجه اقتصاد و معاش خانوار ایرانی باشد؟ چرا تحریم و اعتصاب‌شان مستقیم سفره خانوار ایرانی را نشانه می گیرد؟ چرا با اعتصاب های اجباری به مغازه دارهایی فشار می آورند که باید هر ماه اجاره و حقوق کارگران خود را پرداخت کنند؟

آنچه در این روزها در بازار طلا و ارز و خودرو می گذرد نیز به اذعان فعالان حاضر در این بازارها متاثر از نا امنی های اخیر و افزایش تنش ها در برخی شهرهاست؛ تحلیل‌گران می گویند هرچند نقش سیاست های اقتصادی در این بازارها خیلی بالاست ولی نمی توان از تاثیر مستقیم و بالای جو روانی و سیاسی اغتشاشات اخیر در افزایش تلاطم‌های ارزی اخیر چشم پوشی کرد.

البته برخی از گروه های سیاسی و خبری به نقش اغتشاشات در افزایش تلاطم‌های ارزی اخیر ایراد گرفته اند و معتقدند ضعف سیاست گذار موجب وضعیت فعلی شده است ولی توجهی به تاثیر وضع تحریم‌های جدید و افزایش تقاضا برای خرید ارز و طلا به بهانه های مختلف در بازارها ندارند.

براندازهایی که در 3 ماه اخیر شعار زندگی و آبادی می‌دادند به مردم ثابت کردند که تمام اقدامات‌شان علیه زندگی و آبادی است، این گروه نه تنها اعصاب و روان بلکه مستقیم زندگی مردم را نشانه گرفته اند و از هیچ تلاشی برای اهداف شومشان فروگذار نمی کنند. اقدامات تخریبی براندازها در برخی مکانهای مهم اقتصادی و انرژی از جمله تخریب دکل های برق و تشویق ابلهانه مردم ایران به افزایش مصرف انرژی که منجر به قطع برق و گاز خود مردم می شود، بخش دیگری از اقدامات ضد زندگی و آبادی این جماعت ضدایرانی محسوب می شود.

کاهش امنیت سرمایه گذاری در ایران و خروج سرمایه از کشور یکی دیگر از تاثیرات مستقیم اغتشاشات اخیر است که زندگی مردم و آبادانی کشور را مستقیم تحت تاثیر قرار می دهد، ضمن اینکه برخی از عوامل برانداز بی شرمانه خروج سرمایه از کشور را تبلیغ می کنند. 

اما اقدامات ضد زندگی و ضد آبادانی اغتشاشگران اخیر فقط به اینها خلاصه نمی شود؛ جریان پشت پرده این گروه در کشورهای خارجی تلاش می کنند با افزایش تحریم ها و فشارهای بیشتر اقتصاد ایران را زمین بزنند! تحریم هایی که اخیرا از سوی این کشورها وضع شده هرچند به نام حمایت از جریان اعتراضات شکل گرفته در ایران است ولی در عمل مستقیم باعث سخت تر شدن زندگی مردم ایران می شود. 

در این مدت بارها از این جریان سوال شده که اگر واقعا درد شما درد مردم ایران است، چرا تا به حال از مقامات غربی لغو تحریم ها بخصوص تحریم های دارویی را درخواست نکردید؟ عملکرد این افراد در ماه های گذشته نشان میدهد که نه تنها دردشان دردِ مردم ایران نیست بلکه هر چه در توان دارند به کار گرفته اند تا زندگی مردم ایران را فلج کنند. برخی از همین مدعیانِ حقوق بشر و طرفداران اعتراضات خیابانی ایران، از مقامات غربی خواسته اند تا فشار را به ایران افزایش دهند و حتی برخی از آنها خواسته اند طرف غربی به گزینه نظامی هم فکر کند! توجیه‌شان هم این است که هدفشان فشار به جمهوری اسلامی است! درحالی که اعمال هرگونه فشار و تحریمی از سوی غرب مستقیم متوجه مردم ایران می شود.

انتهای پیام/