ایران یک معماری مقاوم و منحصربه‌فرد برای دور زدن تحریم‌ها ایجاد کرده است
کارشناسان و تحلیلگران خارجی می‌گویند ایران با طراحی یک سازوکار دوجانبه غیر دلاری، توانسته مسیر تازه‌ای برای انجام تجارت خارجی ایجاد کند که تحریم‌های مالی آمریکا را عملاً بی‌اثر می‌کند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، حسن حسن‌خانی، کارشناس اقتصادی، در صفحه شخصی خود نوشت: «در حالی که در داخل، چالش‌های زیادی در تجارت خارجی حس می‌شود، تحلیلگران بین‌المللی معتقدند ایران یک معماری مقاوم و منحصربه‌فرد برای دور زدن تحریم‌های مالی ایجاد کرده است.»
وی در ادامه نوشت: حسابداری غیر دلاری، تسویه با طلا و حذف نیاز به انتقال پول و ساختارهایی که اگر به‌درستی تقویت شود، می‌تواند پایه‌گذار یک تجارت پایدار و مستقل باشد. پیام روشن است، ظرفیت داریم؛ مساله، در استفاده درست و باثبات از آن‌هاست.
مشروح گزارشی که وی به آن پرداخت، به شرح زیر است:
در ماه‌های اخیر توجه رسانه‌ها و تحلیلگران بین‌المللی به مدل نوینی از تجارت خارجی ایران جلب شده است؛ مدلی که با عنوان «چارچوب راهبردی تجارت مقاوم در برابر تحریم» شناخته می‌شود. این چارچوب، یک شبکه خودکفا و غیر دلاری است که مبادلات بین‌المللی را از وابستگی به دلار و شبکه‌های بانکی تحت نفوذ غرب جدا می‌کند و به جای مبادله ارزی، از سیستم حسابداری و تسویه ترازها بهره می‌گیرد.
بر اساس این گزارش، ایران در قالب این چارچوب:
1- توافق‌های رسمی دوجانبه با کشورهای طرف تجارت منعقد می‌کند و از ارزهای جایگزین یا طلا به‌عنوان معیار ارزش استفاده می‌کند.
2- پرداخت‌ها را به‌طور کامل در داخل کشور انجام می‌دهد؛ صادرکنندگان ریال دریافت می‌کنند و واردکنندگان ریال می‌پردازند و هیچ نقل‌وانتقال مستقیم ارزی از مرزها عبور نمی‌کند.
3- مدیریت متمرکز دفاتر اعتباری در بانک‌های ملی، همه بدهی‌ها و بستانکاری‌های ناشی از صادرات و واردات را در دوره‌های زمانی مشخص تسویه می‌کند.
4- پروتکل تسویه مبتنی بر طلا، امکان انتقال ارزش فیزیکی را فراهم می‌سازد تا هرگونه مابه‌التفاوت تجاری بدون نیاز به شبکه‌های دلاری برطرف شود.
به باور تحلیلگران، این معماری یک «اکوسیستم موازی» می‌سازد که مستقل از سوئیفت و دلار عمل کرده و توانسته «ساختاری مقاوم در برابر تحریم» ایجاد کند.
کارشناسان تأکید می‌کنند این تجربه ایران نشان می‌دهد کشورهایی که در معرض تحریم‌های گسترده قرار دارند، می‌توانند با بهره‌گیری از توافق‌های ساختاری دوجانبه و سیستم‌های تسویه مبتنی بر کالا یا طلا مسیر تجارت پایدار را باز نگه دارند.
انتهای پیام/