تبعیض در تسهیلات بانکی ، تضعیف جایگاه اجتماعی قالیبافان
مدیرعامل اتحادیه تعاونی فرش دستباف گفت: تسهیلات اعطاشده به مددجویان نهادهای حمایتی بدون سفارش، بازاریابی یا برنامه‌ریزی و بازارسازی بوده و صرفاً با تولید انبوه طرح‌های تکراری، تنها زیان و کاهش ارزش افزوده برای تولیدکننده را در پی دارد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم،عبداله بهرامی مدیر عامل اتحادیه سراسری تعاونی‌های فرش دستباف ایران طی یادداشتی با اشاره به تبعیض در تسهیلات بانکی ، تضعیف جایگاه اجتماعی قالیبافان نوشت:
صنعت فرش دستباف ایران با بیش از یک‌صد‌وپنجاه سال تجاری سازی وسه هزار سال سابقه فرهنگی وتاریخی ، نمادی از هنر و فرهنگ ملی و منبع ارزآوری قابل‌توجه است؛ اما متأسفانه سیاست‌های کنونی تخصیص تسهیلات کم‌بهره با بازپرداخت بلندمدت، تنها به مددجویان کمیته امداد و بهزیستی اختصاص یافته و این محدودسازی ناخواسته تصویری ناصحیح و تحقیرآمیز از قالیبافان حرفه‌ای ارائه می‌کند.
دودهه قبل، داشتن توانایی قالیبافی برای بانوان مزیتی اجتماعی و افتخار ملی به شمار می‌آمد، لیکن امروزه در سخنرانی‌ها و یادداشت‌های مسئولان، واژه‌ی «قالیباف» گاه با پسوندهای «مستضعف»، «بیچاره»، «روستایی» و «حاشیه‌نشین» همراه می‌شود؛ تصویری که باعث شده بسیاری از هنرمندان به‌جای افتخار به مهارت و خلاقیت خود، از اعلام شغلشان امتناع ورزند. این اشتباه کارشناسی و تبعیض ناروا، جایگاه رفیع هنرمند قالی باف را تنزل داده و انگیزه تولید را تضعیف کرده است.
علاوه بر این، تسهیلات اعطاشده به مددجویان نهادهای حمایتی عمدتاً فاقد تخصص فرش بوده و بدون سفارش، بازاریابی یا برنامه‌ریزی و بازارسازی بوده و صرفاً با تولید انبوه طرح‌های تکراری، تنها زیان و کاهش ارزش افزوده برای تولیدکننده درپی دارد. حمایت از اقشار آسیب‌پذیر، خود بسیار ارزشمند است، اما تفکیک این گروه از فعالان حوزه فرش از سایر قالیبافان بدون شاخص‌های تولیدی و صادراتی، اقدامی غیرعادلانه و غیرعلمی است که نه‌تنها کمکی به ارتقای کیفیت نمی‌کند، بلکه چرخه ارزش‌آفرینی در این هنر-صنعت را به چالش می‌کشد.
تسهیلات بانکی باید به دور از هرگونه تبعیض و با معیارهای مبتنی بر حجم تولید، کیفیت تولید ، نواوری ، ایجاد ارزش افزوده بیشتر و توان صادراتی در اختیار همه هنرمندان وصنعتگران فرش دستباف قرار گیرد.
با هدایت نهادهای متولی امر و بهره‌گیری از ظرفیت گسترده شبکه تعاونی‌های فرش، اتحادیه های تولیدکنندگان وصادر کنندگان واصناف منابع باید به تمام هنرمندان ارزش‌آفرین تزریق شود تا ضمن حفظ شأن و منزلت اجتماعیِ «صنعتگر فرش»، زمینه‌ساز ارتقاء کیفیت، خلاقیت و افزایش ارزش افزوده گردد.
تنها با رویکردی فراگیر و راهبردی می‌توانیم میراث ماندگار فرش ایرانی را احیا کنیم، اشتغال پایدار ایجاد نماییم و بار دیگر فرش ایرانی را در بازارهای جهانی به جایگاه شایسته‌اش بازگردانیم.
انتهای پیام/