‌ورود فناوری به صنایع با اعطای اعتبار مالیاتی/ ابزار رهایی از تله صادرات انرژی مجازی چیست

کارشناس اقتصادی گفت: ورود فناوری به صنایع در کنار حذف رانت خوراک و سوخت ارزان، شیوه مهمی برای بهبود شرایط صنعتی و توسعه زنجیره ارزش است، از راهکارهای این موضوع اعطای اعتبار مالیاتی به صنایع برای هزینه‌کرد در صنعت است که موجب می‌شود صنایع به سراغ شرکت‌های دانش‌بنیان بروند.

‌آلبرت بغزیان در گفت‌‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس درباره وضعیت صنایع کشور که در تله‌ صادرات انرژی مجازی گیر افتاده‌اند، اظهار داشت: وضعیت فعلی کشور مبنی بر تولید محصولات با ارزش افزوده‌ پایین و خام‌فروشی قابل قبول نیست و باید چاره اندیشی‌ کرد.

وی ‌تصریح کرد: این موضوع که ما بر اثر ارائه‌ ارزان انرژی به صنایع به صادرکننده انرژی مجازی تبدیل شده ایم، امری بدیهی است و نیاز به دقت زیادی ندارد تا به وجود آن در کشورمان پی ببریم، حالا باید به فکر چاره جویی باشیم، ما انرژی ارزان در اختیار داریم و می توانیم با تبدیل کردن آن به یک کالای نهایی و با ارزش افزوده‌ بالا از منافعش بهره مند شویم، اما بر اثر خام فروشی بسیاری از فرصت های سودآوری را از دست داده ایم.

این کارشناس اقتصادی گفت: اینکه برخی صنایع مانند پتروشیمی ها اعلام می‌کنند که اگر انرژی با قیمت واقعی به آن ها عرضه شود، نمی‌توانند به حیات شان ادامه دهند، بهانه است، آنها به انرژی ارزان عادت کرده‌اند و می خواهند با همین شرایط تا همیشه از رانت خوراک استفاده کنند و محصولاتشان را در بازارهای بین‌المللی با قیمت‌های بالا بفروشند و سودهای کلان ببرند. صنایع مختلف به جای وابستگی به انرژی ارزان و تلاش برای استفاده از رانت باید به سمت تقویت بخش تحقیق و توسعه ی خودشان بروند و با استفاده از فناوری های نوین و تولید محصولات با ارزش افزوده ی بالا به سود برسند.

بغزیان درباره گیر افتادن ما در تله ‌صادرات انرژی مجازی گفت: واقعیت این است که کشورهای دیگر تمایل ندارند محصولات نهایی را از ما بخرند، برای آن ها سود در این است که ما مواد اولیه و خام را به آن‌ها بفروشیم و خودشان آن را تبدیل به محصولات با ارزش افزوده ی بالاتر کنند، شرکت‌های داخلی نیز با استفاده از انرژی ارزان به صادرات مواد اولیه می‌پردازند و به سودهای کلان می رسند. این طور است که ما در تله صادرات انرژی مجازی گیر افتاده‌ایم به طوری که در برخی موارد ارزش محصولات صادراتی ما از خوراک اولیه که به صنایع می دهیم، کمتر است.

وی بیان کرد: هدفمندسازی اعطای یارانه‌ انرژی به صنایع به گونه‌ای که خام فروش‌ها از آن بهره مند نشوند و فقط این حمایت به توسعه ی زنجیره ‌ ارزش تعلق بگیرد، راهکار خوبی برای برون رفت از شرایط فعلی است؛ باید بازنگری در تخصیص انرژی یارانه‌ای به صنایع صورت بگیرد و با بررسی دقیق ببینیم که صنایع تا چه اندازه توان پرداخت قیمت‌های واقعی را دارند و به سمت واقعی سازی قیمت‌ها برویم، هیچ چیزی مانع صنایع برای گسترش بخش های تحقیق و توسعه و فاصله گرفتن از خام فروشی نیست، متاسفانه سود برخی در خام فروشی است و به همین دلیل شرایط فعلی مبنی بر صادرات انرژی مجازی در کشورمان به وجود آمده است.  

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: ورود فناوری به صنایع در کنار حذف رانت خوراک و سوخت ارزان، راهکار مهمی برای بهبود شرایط صنعتی کشور و توسعه زنجیره ارزش است، صنایع باید به سمت استفاده از دستاوردهای دانش بنیانی بروند و یکی از راهکارهای این موضوع نیز اعطای اعتبار مالیاتی به صنایع برای هزینه کرد در صنعت کشور است که موجب خواهد شد که صنایع به سراغ شرکت های دانش بنیان بروند. با استفاده از تولیدات بار اول به تقویت خودشان بپردازند. مواردی مانند نوسازی تجهیزات پالایشگاهی فراسرزمینی در ونزوئلا و سوریه توسط ایران و یا ساخت توربین‌های صنعتی که زمینه ی صادرات برق را برایمان فراهم کرده اند، نشان دهنده‌ مزیت‌های تقویت تحقیق و توسعه در صنایع است.

بنابراین گزارش صادرات انرژی مجازی به این معنا که رقابت پذیری محصول صادراتی به دلیل ارزش محصول تولیدی نیست بلکه به دلیل انرژی ارزانی است که به وسیله آن، محصول صادراتی تولید می‌شود و طی این فرآیند به صادرات می‌رسد، وصف حال شرایط فعلی کشورمان است. این امر صنایع ما را با مشکلات جدی مواجه کرده که لزوم چاره اندیشی برای این امر را به وجود آورده است.

وضعیت نابسامان صادرات ما در صنایع مختلف به خوبی مشخص است و این وضعیت باید اصلاح شود، به طور مثال در صنعت پتروشیمی محصولات صادراتی کشور به دلیل تمرکز بر خام‌فروشی، گرفتاری در تله انرژی مجازی و عدم توسعه زنجیره ارزش شرایط خوبی را نشان نمی دهند. به طوری که خروجی ارزش بسیار پایین و حدود 360 دلاری محصولات صادراتی در هر تن را شاهد هستیم و در مقابل میزان سرانه واردات به ازای هر تن به بالای 1800 دلار می‌رسد که نشان از وضعیت بسیار بد ارزش افزوده بالای واردات نسبت به خام فروشی صادرات کشور دارد.

وضعیت صنعت فولادی کشور نیز با وجود اینکه شرایط بهتری نسبت به صنعت پتروشیمی دارد، تقریبا به همین منوال است، یعنی گرفتاری در تله انرژی مجازی و عدم توسعه زنجیره ارزش از مشخص های آن به شمار می‌رود، به طور مثال ورق‌های فولادی که از محصولات با ارزش‌افزوده بالا در زنجیره فولاد هستند و توسعه تولید آن‌ها از خام‌فروشی جلوگیری خواهد کرد، وضعیتی شبیه به خام فروشی دارد. در ۱۰ سال گذشته با وجود توسعه زیرساخت تولید ورق‌های فولادی، میانگین واردات انواع ورق‌های فولادی ۱.۵ میلیارد دلار و میانگین صادرات آن‌ها حدود ۶۰۰ میلیون دلار بوده است. به این ترتیب درحال حاضر ورق‌های فولادی با ارزش افزوده بیشتر وارد و محصولات با ارزش افزوده کمتر صادر می‌شود. 

پایان پیام/