درحالی که فروش به عنوان مهمترین معیار رتبه بندی شرکتها لحاظ میشود، بایستی معیارهای موثر تر دیگر متناسب با شرایط اقتصاد ایران برای رتبه بندی شرکتهای برتر کشور در نظر گرفت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، نوع رتبه بندی imi100 و رتبه بندی های مشابه مثل fourtune 500 اهدافی را که دنبال میکنند به گونه ای است که کلیه شرکتها در هر رشته کسب و کار در فهرست حضور دارند و اساسا یکی از اهداف این رتبه بندی این است که امکان مقایسه بین کسب وکارهای مختلف را فراهم کند.
در همین رابطه احمدی معاون وزیر صمت در رابطه با رتبه بندی بنگاهها گفت: معمولا شرکتهایی که به نهاده های تولیدی یارانه ای و ارزان قیمت متصل هستد یا از یک رانت اعتباری برخوردارند رتبه های برتر را به لحاظ شاخص فروش کسب میکنند.بر این اساس رتبه بندی ها نمیتواند تنها معیار توفیق شرکتها باشد. در دوره ای که فعالیت اقتصادی انجام داده اند به لحاظ شاخص فروش رتبه های برتر را تصاحب کرده اند. این درحالی است که ارزیابی ریسک میتواند این نقطه ضعف را پوشش دهد. نرخ برق، گاز، عوارض دولتی و.... ریکسهای جدی هستند که عیار کسب و کارهای بزرگ کشور را شفاف میکنند.
وی افزود، خلق ارزش پایدار معیار دیگری است که باید به آن توجه شود. سرمایه گذار پایدار سرمایه گذاری است که خلق ارزش دائمی را تضمین کند. یعنی با تلاطمات روزانه حداقل آسیب وارد شود و به عبارت دیگر بایستی در محیط پر تلاطم اقتصاد شاخص ریسک آن مجموعه پایین باشد. شرکتهای دانش بنیان که به تحقیق و توسعه اهمیت میدهند و همچنین تکثر شرکتهای صادرکننده در سالهای اخیر در بین شرکتهای بزرگ کشور جا گرفته اند که یک خبر مسرت بخش است.
در ادامه بهنام فیض ابادی سرپرست مرکز رتبه بندی شرکتهای سازمان توسعه صنعتی گفت: هم اکنون 33شاخص برای رتبه بندی شرکتهای کشور لحاظ میشود و 500 شرکت در دسته های 100 تایی با معیارهایی مثل بهره وری، رشد سوداوری، صادرات محوری، معیارهای شفاف مالی و...از جمله شاخصهای رتبه بندی شرکتها هستند.
انتهای پیام/